ClubEnsayos.com - Ensayos de Calidad, Tareas y Monografias
Buscar

Modos Y Formas Verbales


Enviado por   •  26 de Septiembre de 2014  •  1.532 Palabras (7 Páginas)  •  278 Visitas

Página 1 de 7

Indicativo:

El modo indicativo es uno de los principales modos verbales.

El diccionario de la RAE lo define como “el que enuncia como real lo expresado por el verbo.”

Ejemplos de verbos en el modo indicativo

José cantará en el concierto

Todos los días entrena para romper su record

Caminaba por la playa todas las tardes

Todos estos verbos están expresando una acción concreta, objetiva. Puede tratarse de una acción que transcurre en el momento (tiempo presente), que ya ha ocurrido (tiempo pasado) o que está por acontecer (tiempo futuro)

Característica del modo indicativo

Un verbo en indicativo señala una acción específica que puede variar en lo que respecta a su tiempo. Son acciones probables, existentes.

El verbo “camina” está indicando una acción que transcurre en un tiempo presente, actual. En cambio, el mismo verbo, pero en el modo subjuntivo, camine, no transmite la idea de una acción en concreta que realiza el sujeto, sino más bien la expresión de un deseo o una necesidad. Como los verbos en indicativo se refieren a acciones objetivas, se afirma que dicho modo encierra todo lo "real", al contrario de lo que sucede en el modo subjuntivo, en el cual se está frente a acciones hipotéticas, y por ello, "irreales"

MODO INDICATIVO

PRIMERA CONJUGACIÓN: AMAR

PRESENTE PRETÉRITO PERFECTO PRETÉRITO IMPERFECTO FUTURO CONDICIONAL SIMPLE

amo

amas/amás

ama

amamos

amáis/aman

aman amé

amaste

amó

amamos

amasteis/amaron

amaron amaba

amabas

amaba

amábamos

amabais/amaban

amaban amaré

amarás

amará

amaremos

amaréis/amarán

amarán amaría

amarías

amaría

amaríamos

amaríais/amarían

amarían

SEGUNDA CONJUGACIÓN. TEMER

temo

temes/temés

teme

tememos

teméis/temen

temen temí

temiste

temió

temimos

temisteis/temieron

temieron temía

temías

temía

temíamos

temíais / temían

temían temeré

temerás

temerá

temeremos

temeréis/temerán

temerán temería

temerías

temería

temeríamos

temeríais/temerían

temerían

TERCERA CONJUGACIÓN: PARTIR

parto

partes/partís

parte

partimos

partís/parten

parten partí

partiste

partió

partimos

partisteis/partieron

partieron partía

partías

partía

partíamos

partíais/partían

partían partiré

partirás

partirá

partiremos

partiréis/partirán

partírán partiría

partirías

partiría

partiríamos partiríais/partirían

partirían

Subjuntivo:

El modo subjuntivo se caracteriza por presentar una acción como posible o hipotética.

Los verbos de este modo suelen subordinarse a otro que pertenece al modo indicativo

Ejemplos de verbos del modo subjuntivo

El profesor quería que Juan recite un poema

Queremos que Alberto venga para el cumpleaños de su hermano

Es conveniente que esperemos el resultado

Verbos subjuntivos: El modo de lo irreal

Algunos gramáticos sostienen que el modo indicativo se refiere a acciones concretas, reales, y objetivas. En cambio, los del modo subjuntivo serían el polo opuesto, ya que, expresiones como “quiero que cantes” “ojala que llueva”, están haciendo referencia a enunciados que se enmarcan dentro de lo probable, dentro de lo subjetivo, por tanto, “irreal”

También, dichos verbos siempre dependerán de otros para completar su significación. Un concepto de este modo verbal, por Pascual Polo, enfatiza ese aspecto:

“En el modo subjuntivo el verbo expresa una acción o un hecho con sujeción o dependencia a la acción expresada por otro verbo, el cual comúnmente ha de estar en el modo indicativo, aunque también puede ser en el de subjuntivo”

Gramática elemental de la lengua española, 1837.

MODO SUBJUNTIVO

PRIMERA CONJUGACIÓN: AMAR

PRESENTE PRETÉRITO IMPERFECTO FUTURO

ame

ames

ame

amemos

améis/amen

amen amara o amase

amaras o amases

amara o amase

amáramos o amásemos

amarais o amaseis /amaran o amasen

amaran o amasen amare

amares

amare

amáremos

amareis/amaren

amaren

SEGUNDA CONJUGACIÓN. TEMER

tema

temas

tema

temamos

temáis / teman

teman temiera o temiese

temieras o temieses

temiera o temiese

temiéramos o temiésemos

temierais o temieseis /temieran o temiesen

temieran o temiesen temiere

temieres

temiere

temiéremos

temiereis / temieren

temieren

TERCERA CONJUGACIÓN: PARTIR

parta

partas

parta

partamos

partáis / partan

partan partiera o partiese

partieras o partieses

partiera o partiese

partiéramos o partiésemos

partierais o partieseis /partieran o partiesen

partieran o partiesen partiere

partieres

partiere

partiéremos

partiereis / partieren

partieren

Imperativo:

El modo imperativo es uno de los modos verbales utilizados para expresar órdenes, mandatos, o deseos.

Ejemplos de enunciados imperativos

¡Tranquilízate! Ya están por llegar tus padres

Recoge tus cosas y lárgate de aquí

¡Calla! No tengo ganas de discutir contigo ahora

!Sentad ahora! La película está por comenzar

Características del modo imperativo.

Las características de este modo verbal pueden resumirse de la siguiente manera:

- Las órdenes solo pueden manifestarse cuando emisor y receptor coinciden en el tiempo presente. El aspecto temporal siempre hará referencia a un tiempo actual (Come tú, sentad vosotros), es imposible dar órdenes en un tiempo pasado o futuro

- Conjugar en imperativo tiene el objetivo de producir una determinada reacción en el oyente. Cuando una persona, Juan por ejemplo, pide su hermana que baje el volumen de la música: !Dejad de fasdifiar¡, lo que pretende Juan es que lograr producir

...

Descargar como (para miembros actualizados) txt (12 Kb)
Leer 6 páginas más »
Disponible sólo en Clubensayos.com