CAMBIO ESTRUTURAL EN LA ECONOMÍA BRITÁNICA (1700 -1901)

CAMBIO ESTRUTURAL NA ECONOMÍA BRITÁNICA (1700 -1901)

[pic 1]

A gráfica seleccionada é a que se nos mostra na parte superior do documento, co titulo “cambio estrutural na economía británica (1700 -1901)”. Antes comezar a explicar a devandita táboa, cabe desenvolver os elementos que a compoñen. En primeiro lugar, podemos observar, no lateral da esquerda, a evolución ao longo dos anos, desde 1700 ata 1901. Doutra banda, vemos a distribución da poboación activa por sectores en tanto por cento. Esta abarca os sectores primario (traballadores na agricultura), secundario (industria) e terciario (servizos). Por último, podemos visualizar tamén a composición do Produto Interior Bruto (PIB) en porcentaxe, distribuído nos tres sectores. A continuación, pasaremos a desenvolver a táboa, pero antes é necesario facer unha breve introdución.

Inglaterra reunía as condicións para ser o berce da industrialización. En primeiro lugar, posuía capital dispoñible para investir. Devandito capital, viña das súas actividades en ultramar, onde conseguira novos mercados, e ademais obtiña importantes botíns do pirateo dos barcos ingleses a potencias como España e Portugal. En segundo lugar, Inglaterra posuía unha rede de comunicacións máis rápidas que outros puntos do continente. Mentres que en España percorriamos as distancias cun carro e dúas mulas, en Inglaterra tiñan a fortuna de contar con importantes canles fluviais  navegables e bos portos. Cabe facer fincapé, nun factor fundamental, a mentalidade. A mentalidade británica era máis práctica e emprendedora. Non esquezamos que estamos a falar do primeiro sistema democrático do mundo onde non existían estruturas anquilosadas como os gremios ou as aduanas interiores. Ademais, de contar cunha burguesía activa e disposta a investir Por último, Inglaterra posuía dunha rede comercial internacional que lle provía de materias primas e proporcionáballe mercados.

Entre os anos 1700 e 1760, apréciase como o sector primario era maioritario na distribución da poboación activa por sectores, mentres que os outros dous sectores, eran inferiores, cun crecemento menor que o primario ata 1800.

A partir de 1800, as cifras do sector primario diminúen drasticamente, pasan dun 40,8% ata chegar en 1901 a un 8,6%. Mentres que, nos sectores secundario e terciario, que en 1800 estaban situados nun 29,5% e 29,7%, foron aumentando ata chegar a un 46,3% (o sector secundario) e un 45,1% (o sector terciario) en 1901.

Á vez, observamos que na composición do PIB (que é o valor total dos bens e servizos finais producidos por un país, durante un tempo definido. Cando falamos de bens finais, referímonos a aqueles bens e servizos que o consumidor final compra) por sectores non hai datos ata 1770. En 1770 o sector primario aparece cunha cifra do 45,0%, sendo o sector coas cifras máis elevadas. O sector secundario cun 24% e o sector terciario cun 31,0%. Novamente, vemos que en 1800 non hai datos da  composición do PIB.

...