“Historia de una maestra”

índice 

1. Ficha técnica        2

2. Biografía        2

3. Xustificación da elección do libro        3

4. Introdución do libro e contexto histórico        3

5. Explicación do libro        4

6. Resumo        4

7. Valoración crítica        8

8. Conclusión e opinión persoal        10

1. Ficha técnica

1. Biografía

Josefina Aldecoa 

Josefina naceu en La Robla, situado en León, no ano 1926. Doutorouse en Filosofía e Letras pola universidade de Madrid. Nos anos 40 comezou a formar parte de círculos literarios como os da revistas Españada e Revista Española.  Casouse no 1952 co escritor Ignacio Aldecoa e tomou o seu apelido. No 1959 fundou o colexio privado, Estilo, ao que se adicou o resto da súa vida. [pic 1]

         Enmarcada na Xeración dos 50, a súa

primeira publicación foi o libro de contos “A ninguna parte” no 1962.

 No 1969, tras a morte do seu marido, fixo unha selección e edición critica dos contos do escritor e escribiu o libro de memorias “Los niños de la guerra”.

         Falece en Santander o 16 de marzo do 2011.

1. Xustificación da elección do libro

A xustificación da elección do libro basease principalmente nas reseñas que hai deste nas diferentes páxinas de Internet. Pero primeiramente antes diso lin un breve resumo que aparecía en Internet e tamén o fixen do outro libro que se podía elixir “Viaje por las escualas de Galicia”.

Tras isto vin que o libro era de xénero biográfico polo que crin conveniente escollelo xa que pensaba que sería máis sinxelo de ler.

Polo que finalmente decidín que o libro “Historia de una maestra” fose meu libro obxecto de estudo.

1. Introdución do libro e contexto histórico.

“Historia de una maestra” foi publicada no 1990. Pertence a unha triloxía na que todos os libros que a compón son autobiográficos. Este libro é o primeiro da triloxía, sendo o segundo “Mujeres de negro” publicada no ano 1994, e a terceira “La fuerza del destino” no 1997.

 Este libro é un libro feito en primeira persoa e esta baseado na vida de Gabriela, que nos conta a súa vivencia coma mestra dende os anos vinte ata o comezo da Guerra Civil.

 Ao longo da novela situásenos en distintos contextos históricos como son a República, a Revolución de outubro e a guerra. Faise referencia á época de ignoranza, opresión e pobreza, intentando amosarnos o papel que tiñan os mestres e mestras daquel entón onde tiñan que loitar por educar ao país.

 A historia esta contada dende o recordo, intentando levarnos a aqueles momentos.  O período histórico vai dende os anos 20, ata que comeza a Guerra Civil, pasando pola etapa da República.

1. Explicación do libro

Neste apartado vou falar de como esta repartido o libro.  

O libro comeza cunha breve biografía da autora, Josefina Aldecoa, proseguido dun breve prólogo.

A hora de falar do libro en si, mellor dito da historia, hai que dicir que esta dividido en tres partes, nas cales contásenos unha vivencia distinta, dunha etapa diferente. Polo que o libro queda dividido da seguinte maneira:

• Primeira parte: “El comienzo del sueño”, na que Gabriela cóntanos que remata os seus estudos, traballa en pobos e máis tarde prepara as oposicións. Tras aprobalas decide marchar a Guine Ecuatorial onde descobre moitas cousas e de onde ten que regresar por problemas de saúde.
• Segunda parte: “El sueño”, casa con Ezequiel e queda embarazada. Mudase a un pobo onde comezará unha nova vida.
• Terceira parte: “El final del sueño”: múdanse a un pobo mineiro onde o alcalde é republicano.

E por último o libro presenta o índice.

1. Resumo

Este libro cóntanos a historia dunha parta da vida dunha mestra. Este libro conta con 3 claras partes as cales irei resumindo unha a unha.

A primeira delas titulase “El comienzo del sueño”:

No ano 1923, concretamente no mes de outubro a protagonista da historia, Gabriela López Pardo, a cal tiña 19 anos da comezo a súa ocupación como mestra. O día que foi ver se estaba aprobada á Escola Normal presenciou unha voda na cal ningún dos dous noivos semellaba animado,  os casados eran a Señorita Carmen Polo e Martinez Valdés e o Teniente Coronel Don Francisco Franco Bahamonde, pero a Gabriela non lle dicían nada estes nomes aínda que anos máis tarde oiríanse en todos os lares e marcarían o seu destino.

Gabriela cóntanos un pouco o que viviu nos seus dous primeiros traballos como mestra aínda que o fai cúrtamete xa que di non acordarse moito; pero a terceira das súas interinidades a conta con moito máis detalle.

 En relación o seu primeiro pobo que lle destinaran dixéronlle nada máis chegar que a ían recibir a palos. Isto desconcertouna e o primeiro dia da escola cando preguntou quen sabia ler quedou abraiada cando descubriu que só un rapaz sabía facelo. Pouco tempo despois cando xa case todos sabían facelo o alcalde díxolle que tiña que marchar que ía ir outra mestra.

...